προσκεδάννυμι

Α

1. διασκορπίζω εκ τών προτέρων

2. διασκεδάζω επί πλέον

3. (το αρσ. μτχ. ενεστ. ως κύριο όν.) Προσκεδαννύμενος

τίτλος κωμωδίας τού Αλέξιδος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + σκεδάννυμι «διασκορπίζω»].